weer een stapje verder in de wondere wereld der naaien

Enkel weken terug vroeg mijn mama of ik de rits in mijn broer zijn short kon herstellen. Moest ik het niet zien zitten of moest het niet lukken dan was het geen probleem, dan bracht ze het wel naar de naaister.

Mijn eerste reactie  was om te zeggen: " ja, ja, breng het maar naar de naaister". Maar toen was er een mini stemmetje in mijn hoofd die zei: "probeer het gewoon, als het niet lukt dan moet de naaister het probleem maar oplossen". Dus zei ik tegen mama dat ik het wel zou proberen.
Zeker van mezelf was ik niet, want ik stelde het altijd maar uit. Toen ik zaterdag dan toch in de Veritas was, kocht ik meteen ook maar een donkerblauwe rits.
Deze morgen begonnen we met goeie moed. Bij elke 3 steken die ik los tornde van de kapotte rits, nam ik een foto, zodat ik zeker weer zou weten hoe de nieuwe rits erin moest.

Nu, ik heb het waarschijnlijk helemaal verkeerd aangepakt en ik heb er vast véél langer over gedaan dan de gemiddelde naaister, MAAR er hangt toch wel een nieuwe rits in die broek en het ziet er lekker netjes uit!
Ik ben best wel tevreden!

de broek zonder rits, klaar om een nieuwe ingespeld te krijgen

De afgewerkte broek!

tof he!