21 september 2013 was het er dan eindelijk: onze viering en ons feest! Iets waar ik al sinds februari aan bezig was. Gans de dag werden we vervoerd in dit mega schattig wagentje:
Billie, de auto |
Links op het podium zaten wij, in het midden (van voor naar achter) onze ouders, broers en hun liefjes en onze getuigen. Rechts, twee stoeltjes met een (fake) kampvuur waar onze lezers zaten om voor te lezen.
Het kampvuur werd gecreëerd dmv een vuurkorfje uit onze cité, houten blokken en zachte twinkelende kerstlichtjes.
Bij het binnentreden kreeg iedereen een pakketje met 2 (herfst)gekleurde zakdoekjes. Er omheen een kaartje: "For Happy Tears".
Bij het buiten gaan wilde ik alles, behalve rijst! Dus kreeg iedereen een (glazen) potje vol met bellenblaas en een gekleurde pijpenrager, geplooid als de bellenblazer. Alles netjes afgewerkt met een gelukspopje in de vorm van een bruidje of een bruidegommetje. En ik jullie garanderen, zo veel bellen samen heb ik nog nooit gezien. Zo prachtig!!
Na een heel persoonlijke, ontroerende viering (al zeg ik het zelf), werd het tijd om te kelen te smeren en er een feestje van te maken!
Op de receptie had iedereen de mogelijkheid om hun kaartjes in onze kaartjesdoos te stoppen en hun naam te zoeken in onze dennenappels. Enige nadeel: die bleven niet zo goed staan! Gelukkig hielp mijn broer iedereen bij het zoeken.
met als effect: een sprookjesachtige eerste dans om nooit te vergeten
een mega gelukkig koppel met een mega de max bruidsmeisje |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten