logeertas

Dit keer kwam er geen bloed aan te pas! Wel veel zweet, tranen en enorm gevloek!

Wij gaan normaal gezien om de twee weken naar mijn ouders in Ieper. Soms zitten er daar eens drie weken tussen, soms wat minder. Wanneer we gaan, gaan we (bijna altijd) van de zaterdagmiddag tot de zondagavond. 

Nu, we staken altijd onze verse kleren in onze rieten boodschappenmand. Het gevolg? Vaak hingen onze onderbroeken en/of andere kledingstukken vol met riet. Maar mijn valies van op kot gebruiken zag ik ook niet zitten voor die ene nacht. Dus moest ik een andere oplossing vinden.

Na vele uren te hebben zoeken op Pinterest achter mooie logeertassen, bleef ik maar terug komen op dit pracht exemplaar. Zoals je kunt lezen bij de commentaren bestaat er hier jammer genoeg (nog) geen patroon van. Toch was het zo één wat ik zocht. Ruim genoeg om een weekend  weg te gaan, schattig genoeg om overal mee naartoe te sleuren en passend in mijn budget!

Dus ging ik enkele weken terug aan de slag. Inkopen gedaan bij de veritas en de Stoffenkamer (zie deze post) en we waren er volledig klaar voor. Nadat ik een patroon tekende, sloeg de schrik mij echter om het hart. Zo'n groot project met een eigen patroon, dat zag ik niet goed komen. Dus werkte er niets meer mee, de naaimachine niet en het patroon tekenen niet. 

Beetje bij beetje heb ik er mij toch aangezet en na heel veel gevloek, tranen en gezweet uit pure concentratie mag ik jullie met trots presenteren: mijn logeertas!

De buitenkant is roestoranje gabardine. De binnenkant zijn mooie vintage auto's met caravannetjes! Buiten zit er een zakje met een rits en eentje met een flapje (puur afgekeken, ik weet het...). Langs binnen ook een ritszakje en onderaan afgewerkt met tassenvoetjes en een stukje van een kampeermatje. (Deze tip vond ik op Pinterest). Zo is het toch wat beschermd tegen natte vloeren. Hij is een beetje heel ruim uitgevallen, maar dat vind ik niet erg! Zo kan er extra veel mee! Ook valt hij een beetje neer als een voetbalzak, maar ja, dat komt ervan als je te lui bent om er vlieseline aan te strijken he!

Nu moet er enkel nog een verstelbare schouderband aan... Maar dat is voor als ik nog eens aan de Veritas geraak!