3 machines, 1 deken

Twee jaar geleden kreeg ik in mijn hoofd dat ik wou gaan naaien. Ik kon de oude Singer van mijn tante lenen om te oefenen. Mijn eerste project: een groot deken, zodat het Woepje en ik 's avonds er samen eronder konden om naar een film te kijken. Het leek makkelijker dan het was, maar dit was het resultaat:

Een groot lappendeken (2m x2.20m) met vulling ertussen en bruin katoen op de achterkant. Van ver ziet het er best wel oke uit, van dicht is het rampzalig. 

u ziet, van een keergat had ik nog nooit gehoord, dus de laatste kant werd zo gestikt

Toen we vorig jaar verhuisden, merkte ik dat de vulling losgekomen was en helemaal dubbel zat. Omdat ik op dat moment geen tijd en nog minder zin had om het te herstellen vloog het weg in een kast.(Weggooien kreeg ik niet over mijn hart, daarvoor is het een beetje te belangrijk voor ons)

 Enkele weken geleden was het Woepje ziek en hij wou enkel en alleen onder ons deken liggen (mannen hé!) Toen merkte ik dat het echt wel in slechte staat was. 

Dus ik begon het los te tornen...In stoffenidee kocht ik een lap nicky velours, kleur donker bruin. Het is 1.50m breed en ook iets van een 2m lang. De aangekoekte vulling haalde ik eruit, de bruine achterkant ging in de kist bij de andere stoffen voor later en ik begon met de nicky velours aan de lapjes te naaien.

Mijn naaimachine bleef veel haperen en echt vlot ging het niet. Dus vloog het weer aan de kant. Tot ik gisteren mijn nieuwe Bernina kocht. Om hem uit te testen, werkte ik meteen mijn deken af. In nog geen half uur had ik de 2 grote resterende kanten afgewerkt.

Nu kan ik in mijn zetel zitten, met een deftig afgewerkt en lekker warm/zacht dekentje! Wel heb ik het een stuk moeten inkorten, het is nu 1.50m op 1.80m, maar we kunnen er nog steeds met 2 lekker onder!