projectjes afwerken

Na een drukke maar zeer leuke dag vroeg het Woepje of ik mee boven wou gaan zitten in de knutselkamer. Hoewel ik eerst niet zoveel zin had, besloot ik toch maar mee te gaan...
Uiteindelijk heb ik er nog een zeer productieve avond opzitten!

Er werd een knuffel van Ada hersteld.
De schouderband van mijn fietszak werd hersteld. Die was voor het verlof tegen mijn wiel geraakt en doorgebrand. Een dikke knoop erin zorgde dat ik het hem nog kon gebruiken. Maar ondertussen was hij nog 2 keer tegen mijn wiel belandt en zaten er al nieuwe scheuren in... Mijn eigen schuld hoor, gewoon veel te snel willen zijn...Deze morgen, tijdens de boodschappen kwamen we toevallig tassenband tegen, dus heb ik nu een zeer mooie nieuwe schoudertas.

fietsriem voor. Helemaal door!!

nieuwe fietsriem!

Ik had nog wat courage over en plots rolde er dan een cadeautje van onder mijn naaimachine! Eentje voor zéér toffe mensen. hopelijk zijn ze er blij mee!

cadeautjes voor lieve mensen

Een maand geleden waren we uitgenodigd op een prachtig feest...Eigenlijk was het niet 1 feest, maar 4 feesten gecombineerd, en hoe!!

Het feest ging door in het Treck hostel in Gent. Een uniek hostel, met speciale "slaapkamers". Je slaapt er namelijk in een caravan. Elke caravan heeft zijn eigen thema: grafitti, retro, Hawaii...
Voor het feest hadden de feestvarkens gans het hostel afgehuurd en konden we er blijven slapen na een zalig feestje! We namen dan ook de uitnodiging met véél plezier aan.


En voor de feestvarkens hadden we natuurlijk een cadeautje mee!

1. feestvarken één (mijn nicht die 50 werd), kreeg een boekenbon.
2. feestvarkens twee en drie (mijn neef en zijn vrouw die 21 jaar samen zijn) kregen een bongobon
3. feestvarken vier (mijn nichtje, ons bruidsmeisje geweest, werd er 12 en gaat naar het middelbaar). Voor haar maakte ik een unieke pennenzak die we vulden met wat extra centjes! Lang leve de uitleg van Oontje! Hoewel ik toch wel even gevloekt heb op die verdomde hoekjes!

4. het laatste feestvarken (een ander nichtje dat 18 werd) en dus gaat verder studeren, kreeg van ons een zelfgemaakte toiletzak, gevuld met lekkere rituals producten en wat centjes!

Ik ben blij met het resultaat, de feestvarkens waren super blij met hun cadeau en we hebben er weer mooie herinneringen bij!

long time no see...

meer dan een jaar geleden stopte ik met bloggen...ik wist er niet goed raad mee. Net bevallen van onze prachtige Ada en geen tijd/zin om te naaien/knutselen.

Maar dat was niet het enige. Samen met het Woepje werd er besloten om geen foto's van Ada online te zetten, niet op mijn blog, niet op facebook. Dus waar stond ik dan nog met mijn blog als ik er niets kon opzetten?

Zelfs toen ik een mail kreeg dat mijn blog afgesloten zou worden, kon het mij eigenlijk niet zoveel schelen. Toen belde mama. Of ik nog afmetingen wist van een cadeautje dat ik ooit gemaakt had. Goh nee, maar misschien stond het wel op mijn blog. Toch maar eens kijken of hij nog niet afgesloten is.

En nee, hij is er nog! Dus zie hier...We geven hem nog een tweede kans! En we zien wel hoe het loopt! De zin om te naaien is volledig terug, Ada is geen baby meer maar een peuter met een serieus eigen willetje, knutselen gebeurd hier ook opnieuw, dus waarom niet!

Schrijven in het Engels laat ik sowieso achterwege. De uitdaging om een mooie tekst in het Nederlands te schrijven is al moeilijk genoeg!

een nieuw leven...

Shame on me... Het is al van 30 maart geleden dat ik nog geblogd heb... maar, ik heb wel een deftig excuus.
Ewel, toch startende de 25e april... Want die dag is onze kleine Peanut geboren! De maand ervoor was ik vooral bezig met het aftellen en last te hebben van het walvis-syndroom. Lees: het vooral niet meer vooruit geraken omdat we zodanig zwanger zijn!

Ondertussen is onze kleine prinses al 8 weken (het grootste cliché, dat het snel gaat, is dus meer dan waar!) en zijn we al een ganse stap verder.
Maar we hebben niet stil gezeten! Er wordt misschien niet geblogd, maar er is in die 8 weken vooral genoten van Ada en elkaar, genoten van bezoek die Ada kwam bezichtigen, een nieuwe cursus gestart, fotoboeken aan het maken, al enkele keren weer achter de naaimachine gekropen...

Met andere woorden, we hebben de tijd van ons leven!

paasweekend...

Als je 8.5 maanden zwanger bent, heb je blijkbaar wat meer tijd nodig om te bekomen van een Paasweekend dan anders...
Vandaar dat het dus tot de woensdag duurt om erover te bloggen...

Dit Paasweekend was trouwens het laatste weekend dat we peanutloos doorbrachten bij mijn ouders... Er werd opnieuw gezorgd voor een uitgebreid ontbijt, in samenwerking met de papa, maar wel iets minder uitgebreid dan anders... Kwestie dat de zwangere vrouw nog moest kunnen rechtzitten aan tafel en niet hangen omdat ze al doodmoe was!

Het werd opnieuw een geslaagde editie en er werd nog maar eens bewijs geleverd dat Peanut even lief en schattig wordt/is als de mama: ze is er nog niet en toch kwam de paashaas al langs!

En ook paasmaandag werd feestelijk gevierd... Ook hier kwam de paashaas langs voor het petekindje van het Woepje en werd Peanut op haar beurt verwend door haar peter!
Een lekker ontspannende, gezellige namiddag dus!

borstvoeding vraagt om attributen...

In minder dan een maand verwachten we Peanut... Nu komt het echt wel dichterbij!! De voorbereidingen voor onze kleine meid zijn zo goed als af, dus nu nog enkele voorbereidingen om de mama te helpen...

Ik wil super graag borstvoeding geven en kocht al enkele bv-tshirts... maar op zo'n vlak ben ik redelijk gierig... Ik zie het niet zitten om mij een ganse nieuwe garderobe aan te schaffen om te kunnen borstvoeding geven. Plus, hoezeer de winkels ook hun best doen, het is een redelijk beperkt aanbod...Je moet voor een deel wel geluk hebben dat ze iets hebben in jouw smaak.

Maar mijn oude topjes/kleedjes aandoen dat zou ook niet echt lukken... want als ik die naar beneden onder mijn borst moet trekken, trek ik ze helemaal uit en moet ik ze omhoog doen, dan zie je gans mijn buik. thuis is dit geen probleem, maar niet in het openbaar.
Tot ik op een slapeloze avond een epiphany kreeg. Eigenlijk moest ik zorgen dat ik een hemdje kon aandoen onder die gewone tshirts zodat mijn buik bedekt bleef en ik toch makkelijk aan alles kon.

Dus gingen we shoppen... In de Action kocht ik
enkele aansluitende topjes met vertelbare spaghettibandjes.
Ik  zette de bandjes zo, dat ze net iets te los waren. en met net bedoel ik echt maar een cm of zo.

Daarna knipte ik ze op gelijke hoogte door aan de voorkant. Bij mij was dit 3cm van de neklijn gemeten. Daarna sloeg ik er drukknopjes in.

Op deze manier heb ik opnieuw mijn gewone topjes, die ik aandoe als hemdje. wil ik borstvoeding geven, dan doe ik mijn tshirt omhoog, klik ik de drukknopjes los en kan ik zo, zonder veel gesukkel aan mijn borstvoedingsbeha!


Terwijl ik dan toch bezig was met attributen maken, dacht ik eraan om nog enkele wasbare zoogkompressen te maken. Ik heb er hier 5 paar liggen van Muskut, zeer tevreden van, maar ben bang dat ik hiermee niet ga toekomen. Zeker niet aan het tempo dat ik nu al lek...
Dus zocht ik in mijn stofjes naar mijn restjes flanel, ik nam er een hydrofiele luier bij, wat fleece en mijn PUL stof die ik gekocht heb bij Stof en co.
Ik gebruikte een van de zoogkompressen die ik al heb als voorbeeld en maakte nog wat paren bij.

Enkele paren zijn met een laagje pul, 2 laagjes hydrofiele luier, een laagje flanel en een laagje fleece (het rechtste kompres op de foto). Deze zijn redelijk dik, maar zullen hun werk doen op dagen waarbij het echt nodig is.
De linkse bestaan uit een laagje pul, 2 laagjes hydrofiele luier en een laagje flanel. Hierbij zijn ze een stuk minder dik, maar wel ideaal om te dragen overdag.

Deze mom-to-be is zeer tevreden en ziet het volledig zitten!

een nieuwe zwier aan mijn speeldeken...

Een van de projectjes die op mijn Todo-lijstje stond voor Peanut, was een speeldeken. Ik maakte er al hier, hier en hier ene. En hoewel ik telkens niet anders dan goeie commentaar kreeg van de mama's in kwestie, was het niet precies wat ik wou voor Peanut.

Doordat haar parkdeken gemaakt is met de patronen van Anne Aletto, wou ik in dezelfde genre blijven... Dit keer in plaats van het bos, een winter wonderland (het Woepje wou perse pinguïns).  In haar boek Tout un monde en couture pour nos petits lutins staat ook een tutorial voor een speeldeken. Zo eentje die je kan "opvouwen" om makkelijk op te ruimen. Dat was het, dat wou ik voor Peanut...

Maar ja... ik wou wel dat de onderkant in gelamineerd katoen was, zodat ik het ook op het gras kon leggen... Ooh en wacht, ik wil wel dat ik het op minimum 40° kan wassen in geval ze eens terug geeft erop of een ongelukje heeft... Hmmm, dus na wat nadenken besloot ik een bovenstuk te maken (later ook nog aanpasbaar) en een onderkant uit gelamineerd katoen. Beiden kunnen via kamsnaps los van elkaar, zodat het bovenste zonder problemen in de was kan en het gelamineerd katoen afgewassen kan worden met een vochtige doek!

Eerst tekende ik het ontwerp uit op papier:

Ik zag het al helemaal voor mij, ik zou het zo interactief mogelijk maken, sensorisch uitdagend en gewoon ook mooi... Zodat Peanut er zolang mogelijk genot van heeft...
Na een week zak ik echter zo blok als iets... Het ging niet zoals ik het wilde, dus liet ik het rusten.

Vorige week kwam er dan weer een lichtje in mijn hoofd met een oplossing en we waren vertrokken... het resultaat:

In de sterren zitten er rateltjes in verwerkt

de beren knisperen

de 3 wolken hebben elk een andere vulling (glitter, parels,...)

de eskimo voelt heel zacht en verschillend aan.

deze pinguïn zit vol met bolletjes en hangt aan een elastiek

De kleine pinguïn kan komen piepen uit de iglo en de grote heeft een skwieker

3 van de visjes kunnen losgemaakt worden en hangen vast met velcro. Ze hangen ook aan een extra

 

 

 touwje om niet te verliezen

alles hangt vast met kamsnaps om makkelijk te wassen

 

 

 

 

 

opgevouwd!

De onderkant van het speeldeken bestaat uit 2 lagen gelamineerd katoen. De rode met witte bollen komt uit IKEA, de binnenkant is blauw met witte bollen en komt uit de stoffenkamer.
De binnenkant bestaat bovenaan uit katoen, daarna zit er een laagje van het  goedkoopste dekbed van IKEA   en onderaan een laagje fleece. Gewoon omdat ik die fleece nog liggen had.

Het heeft mij net geen bloed gekost, wel zweet en een paar tranen, zelfs enkele slaaploze moment, maar ik ben er extreem trots op, al zeg ik het zelf!