Cookie...

En zo ziet Cookie eruit nadat hij mij, michiel én de dierenarts aanviel... Helemaal uitgeteld, al kwijlend voor de zetel. Ze hebben hem dan ook moeten verdoven, want dat bloed prikken, dat zag hij precies toch niet echt zitten.
Het jammere nieuws: hij heeft wel degelijk aids...Maar goed, nu weten we zeker waar we staan en kunnen we opzoek gaan naar een oplossing voor deze zomer! Want Cookie mag dus niet meer buiten (wat we eigenlijk al niet meer deden, omdat we al een vermoeden hadden) bij andere katten. Het probleem is dat hij echter wel houdt van buiten zijn. Dus zoeken we nu een oplossing om eventueel onze deur te kunnen laten openstaan, maar zodat Cookie toch niet kan ontsnappen...

Suggesties meer dan welkom!

baby geboren!!

Een tijdje geleden kwam mama met het nieuws dat haar collega zwanger is! En met de vraag of ik iets wou maken die ze cadeau zou kunnen doen. Zo gezegd zo gedaan. In het najaar maakte ik een badcape met een kapje voor de baby.
Baby Jaden werd nu pas geboren, dus kan ik het nu pas tonen ook he!

Hoewel je het niet zo goed kan zien, is de buitenkant geel met allemaal kleine aapjes op. Deze stof komt vanop Petit Bazaar bij het standje van koning uil. De binnenkant is witte badstof geknipt uit de grootste badhanddoeken van de Hema. Want die zijn lekker zacht. Er tussen zit een donkerbruin paspelbandje.

En natuurlijk moest het Woepje het ook eens testen he! Goedgekeurd door Woepje = veilig voor baby

logeertas

Dit keer kwam er geen bloed aan te pas! Wel veel zweet, tranen en enorm gevloek!

Wij gaan normaal gezien om de twee weken naar mijn ouders in Ieper. Soms zitten er daar eens drie weken tussen, soms wat minder. Wanneer we gaan, gaan we (bijna altijd) van de zaterdagmiddag tot de zondagavond. 

Nu, we staken altijd onze verse kleren in onze rieten boodschappenmand. Het gevolg? Vaak hingen onze onderbroeken en/of andere kledingstukken vol met riet. Maar mijn valies van op kot gebruiken zag ik ook niet zitten voor die ene nacht. Dus moest ik een andere oplossing vinden.

Na vele uren te hebben zoeken op Pinterest achter mooie logeertassen, bleef ik maar terug komen op dit pracht exemplaar. Zoals je kunt lezen bij de commentaren bestaat er hier jammer genoeg (nog) geen patroon van. Toch was het zo één wat ik zocht. Ruim genoeg om een weekend  weg te gaan, schattig genoeg om overal mee naartoe te sleuren en passend in mijn budget!

Dus ging ik enkele weken terug aan de slag. Inkopen gedaan bij de veritas en de Stoffenkamer (zie deze post) en we waren er volledig klaar voor. Nadat ik een patroon tekende, sloeg de schrik mij echter om het hart. Zo'n groot project met een eigen patroon, dat zag ik niet goed komen. Dus werkte er niets meer mee, de naaimachine niet en het patroon tekenen niet. 

Beetje bij beetje heb ik er mij toch aangezet en na heel veel gevloek, tranen en gezweet uit pure concentratie mag ik jullie met trots presenteren: mijn logeertas!

De buitenkant is roestoranje gabardine. De binnenkant zijn mooie vintage auto's met caravannetjes! Buiten zit er een zakje met een rits en eentje met een flapje (puur afgekeken, ik weet het...). Langs binnen ook een ritszakje en onderaan afgewerkt met tassenvoetjes en een stukje van een kampeermatje. (Deze tip vond ik op Pinterest). Zo is het toch wat beschermd tegen natte vloeren. Hij is een beetje heel ruim uitgevallen, maar dat vind ik niet erg! Zo kan er extra veel mee! Ook valt hij een beetje neer als een voetbalzak, maar ja, dat komt ervan als je te lui bent om er vlieseline aan te strijken he!

Nu moet er enkel nog een verstelbare schouderband aan... Maar dat is voor als ik nog eens aan de Veritas geraak!

een pakje in de bus...

Vandaag stond er bij het thuiskomen een grote mooie doos op onze keukentafel. Die waren ze komen brengen net toen het Woepje thuis kwam van zijn werk.
Het  was een pakketje van mijn beste vriendin uit Amerika... Hoewel Treani niet op onze trouw kon zijn, bezorgde ons toch een mega leuk cadeau! Op de vraag:" wat zou je graag willen" antwoordde ik "Iets wat ik enkel in Wisconsin kan kopen en niet in België".
Dus wat kregen we:

Een super de luxe pakket met een Packers dekentje, een packers beer kussen (zoooo zacht!!), een brief, een Wisconsin kaartspel, nog een kaartspel over de whitetail deer. Dit allemaal aangevuld met een brief, hun kerstkaartje en enkele foto's!!! Plus nog een kaartje met centjes in om te beginnen sparen om naar Amerika op vakantie te gaan!Hoe zalig is dat allemaal niet!

we leven nog!!

Ja ja, we leven zeker nog! En we zijn drukker bezig dan de voorbije maanden... We hebben namelijk weer werk gevonden. Dit keer werk ik in een kinderdagverblijf op ongeveer 10 minuten fietsen van onze deur!
ZALIG om zo dicht bij huis te werken, je geen zorgen meer hoeft te maken of je de bus nu wel of net niet zal halen,....
En ik ben blij. Zo ongelooflijk blij dat ik weer een nuttig tijdverdrijf heb. En iets wat ik enorm graag doe.

Het nadeel. We komen moe en versleten thuis na 10 gewerkte uren en er is nog weinig tot geen goesting om achter de naaimachine te kruipen. Alhoewel dat we nu, na de tweede week, al ietsje frisser thuis gekomen zijn dan de eerste week! Dus hopelijk kunnen we komende week wel een project of wie weet zelfs enkele projecten verder afwerken!
Geen wanhoop dus! Binnenkort zijn we er weer met onze posts!!